Reisverslag Alba di Canazei, Sella Ronda, Dolomiti Superski

Alba, Belvedere en Arabba dag 1

Vanuit Alba vertrekken er twee liften. Een tienpersoonsgondel naar het skigebied Ciampac/Buffaure. Vanuit Alba ski je naar het dorp Pozza di Fassa. vindt hier overwegend blauwe en rode pistes en het is een leuk beginnersgebied. De gondel vanuit Alba is gloednieuw en heeft een grote capaciteit, wachttijden kom je hier nauwelijks tegen. De gondel vanuit Pozza di Fassa is echter wat verouderd, en ook het dorp Pozza is een stuk groter dus hier tref je wel regelmatig een wachttijd. In het skigebied Buffaure (kant van Pozza) vind je een heel leuk kinderland en een klein funpark. Het is hier echt ingericht op gezinnen. Aan de kant van Ciampac (Alba) is dit wat minder.

De andere lift is een grote 100-persoons gondel die je naar het skigebied Belvedere brengt, naar de Col dei Rossi. Deze lift is ook behoorlijk nieuw, en ook hier vallen de wachttijden mee. De lift is relatief kort waardoor er toch een goede doorloop ontstaat. Als je deze gondel pakt, dan kom je dus uit op Col dei Rossi; dit kan een startpunt zijn als je de Sella Ronda wil skiën. Vanuit deze positie ski je zowel eenvoudig richting Arabba (groene route) alsook richting Col Rodella (groene route).

Oranje Sella Ronda, dag 2

Ik wilde ontzettend graag richting Wolkenstein en Sankt Ulrich. We hebben de tweede dag de Sella Ronda Oranje geskied, dan kom je al vrij snel bij Wolkenstein. Hier hebben we een aantal keer een wedstrijdafdaling naar Sankt Christina geskied, de Saslong. Echt een waanzinnige afdaling. Daarna arriveer je in Colfosco, Corvara en Arabba. Vanuit Arabba ski je redelijk snel weer terug naar Col dei Rossi om weer in de grote gondel naar Alba te gaan.

Val Gardena, dag 3

Ik wilde ook écht IN Val Gardena skiën dus zijn we begonnen aan de Oranje route en vanaf Wolkenstein verder gegaan naar Santa Cristina en Ortisei. Onderaan de Saslong afdaling in Santa Cristina wordt geadverteerd met ‘De zonnige zijde van Val Gardena’; vanaf hier stap je een moderne metro in die je in het skigebied van Santa Cristina brengt, op de zonnige zijde van het dal.

Het was hier veel drukker dan bij de andere dorpen. Waar je zelfs op de drukke stukken Sella Ronda haast geen wachttijden had, had je die hier wel. Het skigebied van Sankt Christina en Sankt Ulrich (Ortisei) is prachtig. De sneeuwval viel een beetje tegen, maar ondanks de grote hoeveelheden kunstsneeuw en de zonnige hellingen, was het supergoed skiën. Niet alle pistes waren open, ook hierom was het denk ik een stuk drukker. Na Santa Cristina zijn we naar Ortisei geskied. Hier is de langste afdaling van Zuid-Tirol, naar het dorp van Ortisei.

Een fantastische afdaling, grotendeels door het bos. Op de route zijn lekkere restaurantjes. Maar de wachttijden bij de liften in Ortisei waren wel jammer. Ik wilde graag de oversteek naar de Seiseralm maken maar door de wachttijden zou dit niet lukken. Ik vond Santa Cristina geschikt voor beginners en Ortisei meer voor gevorderden. De lift-infrastructuur een beetje verouderd als je kijkt naar hoeveel skigasten er zijn.

Corvara, dag 4

De derde dag maakten we het rondje de groene kant op richting Corvara. Het uitzicht hier is fantastisch. De bergen zijn meer glooiend, ook al zit je wel boven de bomengrens. Je vindt hier prachtige lange blauwe afdalingen die geweldig zijn om te carven. Fijne berghutten met heerlijk lokaal eten voor een fijne prijs. Corvara is fantastisch. Ook voor beginners. Het ligt aan de Sella Ronda maar je kunt je in dit skigebied als beginner prima een hele week vermaken op de mooie blauwe pistes.

Ook voor kinderen erg leuk. Je merkt ook dat je hier meer skileraren en skiklasjes tegenkomt. Deze dag sneeuwde het. We zijn wederom richting Corvara gegaan maar nu ook naar de kant van La Villa en Piz Ila. Dit had ik nog niet eerder gedaan. Door het minder mooie weer was het op de Sella Ronda echt veel rustiger, maar eenmaal aangekomen in Corvara waren er toch veel mensen op de been.

Omdat de moeilijkheidsgraad van de pistes hier gewoon wat lager is, vind je veel skiklasjes. Er zijn hier ook een aantal kinderpistes, speeltuintjes en oefenliftjes. We begonnen aan de groene Sella Ronda en zijn terug de Oranje gaan volgen (kortste weg terug).

Marmolada Gletsjer, dag 5

We zijn toen naar de Arabba Marmolada Gletsjer geweest. Dit is een van de weinige gletsjers in Italië waar je kunt skiën. We zijn begonnen vanuit Alba aan de groene Sella Ronda, en bij Arabba hebben we na een aantal zwarte afdalingen gedaan te hebben, de oversteek richting Malga Ciapèla gemaakt.

Je moet dan helaas wel in twee oude liftjes, maar het was heerlijk rustig. De afdaling naar Malga Ciapela is lang, maar niet heel moeilijk. Vanuit Malga Ciapela pak je 3 grote gondels naar de top van de Marmolada, wat ook de naam van de berg is. Malga Ciapela is niet echt een dorp, meer een hotelverzameling met parkeerplaats.

Als je op de gletsjer wil skiën is dit een goede locatie maar het is wel een beetje een dooie boel. Wil je gebruik maken van de Sella Ronda dan ben je elke dag eerst best een stuk onderweg naar Arabba, en ’s middags natuurlijk ook nog weer terug. Voor kinderen is dit niet prettig.

Arabba en Corvara, dag 6

We zijn weer richting de kant van Corvara gegaan omdat ik graag nog naar San Cassiano wilde. Hier was ik nog niet eerder geweest. We zijn begonnen aan groene Sella Ronda en hebben een aantal banen in Arabba geskied. Arabba is het perfecte uitgangspunt voor de echt gevorderde wintersporter.

Aan de kant van het gebied Porta Vescovo vindt je waanzinnige donkerrode en zwarte afdalingen. Het waaide deze dag wel erg hard dus we hebben de luwte opgezocht in Corvara en San Cassiano. Deze laatste is een prachtig dorp met een mooie kindvriendelijke dal afdaling.

Ciampac, dag 7

De laatste dag was onze vertrekdag. Echter waren er veel liften gesloten wegens harde wind. Ook was ik een beetje ziek, dus we hebben een paar baantjes geskied in Ciampac en een heerlijke Latte Macchiato gedronken in een knusse berghut. Ik ben een tevreden mens. Vier jaar geleden was ik hier ook, heel heel erg ziek. Ik heb toen niet optimaal genoten van de vakantie. Dit heb ik nu dubbel en dwars opgehaald. Met foto’s, en foto’s, en fantastisch eten.

In het kort: Alba is een goede uitvalsbasis voor de Sella Ronda. Met een minuut of 20 sta je vanuit je hotel bovenop Col dei Rossi om aan de Ronda te beginnen. In het skigebied van Pozza di Fassa is het erg leuk voor families en kinderen. De skigebieden in Val Gardena zijn erg zonnig, en wat drukker. Heel geschikt voor de gemiddelde wintersporter.

Arabba en Malga Ciapela zijn goede dorpen om te verblijven voor de echt ervaren wintersporter. Je vindt hier veel uitdagende pistes dichtbij je accommodatie. San Cassiano, Corvara en La Vila (skigebied Alta Badia) zijn ontzettend leuke skigebieden voor kinderen, en natuurlijk ook voor gezinnen met kinderen. De pistes zijn hier wat eenvoudiger, veel blauw en rood.

Colfosco is een klein skigebiedje waar ook veel skiklasjes te vinden waren. Door de kleinschalige opzet en de overzichtelijke indeling is het ook hier geschikt voor gezinnen met kinderen.

Er is hier waanzinnig geïnvesteerd in moderne en snelle liften. Echter zijn er hier en daar nog wat knelpunten maar ook die worden in de komende jaren aangepast. Ik heb een fantastische vakantie gehad en ben het gelukkigste meisje op aard.